Neen, niet Marilyn Monroe. Daar hebben we al jaren geleden afscheid van genomen. Wel bye bye monroe, mijn piercing boven mijn lip. Twee weken geleden ongeveer heb ik besloten dat hij er lang genoeg heeft gestaan. Waarom? Hij stond er al twee jaar en ik begon het gewoon beu te worden om erop te kijken. Ook wist ik dat ik hem zou moeten uitdoen voor mijn werk - niet dat ik nu al werk - maar vroeg of laat, wat maakt het uit, ik was hem toch beu. Ik begon gewoon zo'n gewoon piercingloos gezicht te missen. Nu heb ik wel een gaatje op de plaats van mijn piercing maar die is niet zo extreem groot. Lijkt volgens de meesten toch maar een klein moedervlekje.
In het begin voelde het wel vreemd aan, normaal zat ik vaak aan het 'juweeltje' te draaien of te prutsen met m'n tanden of tong als ik me verveelde. De eerste dagen als hij dus wegwas vergat ik het wel een paar keer dat ie weg was en dan greep ik met mijn tanden/tong naar iets wat er niet was :D
En zodus ben ik van 3 piercings, naar ééntje gegaan...
Artikel over mijn piercings, klik hier
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
klopt tijdens sollicitatiegesprekken wordt er toch erg naar gekeken zeker als het in je gezicht is :-)! dus goed gedaan :D! een voorbereid iemand is er twee waard hé :p.
BeantwoordenVerwijderen@ Steffi : ja zeker en vast! En gewoon, ik vond het genoeg geweest :D Maar tijdens de keren dat ik heb gewerkt, heeft er nooit echt iemand problemen over gemaakt...was ook wel gewoon in een winkel, dus niet zo speciaal. Maar ben opgelucht dat ik er vanaf ben eigenlijk.
BeantwoordenVerwijderen